W opracowanym planie przewidziano następujące etapy badań:
- Badania na pojedynczych kątownikach po 5 sztuk z trzech zbiorów populacji o następujących długościach: 0,9m, 1,2m oraz 1,5m.
- Badania elementów próbnie wzmocnionych o tych samych długościach, które zostały wzmacnianie w zróżnicowany sposób (rozstaw przewiązek, przekrój elementu wzmacniającego). Wzmocnienie pręta zrealizowano przed badaniem przy braku wstępnego obciążenia w pręcie wzmacnianym.
- Badania elementów wzmocnionych pod próbnym obciążeniem (50% obciążenia granicznego zarejestrowanego dla pojedynczego kątownika o tej samej długości). Ilość i rodzaj próbek był taki sam jak dla badania próbnie wzmocnionego.
- Badania elementów wzmocnionych i poddanych obciążeniu zmiennemu. Ilość i rodzaj próbek był taki sam jak dla badania próbnie wzmocnionego.
Łączenie obu prętów (wzmacnianego i wzmacniającego) wykonywano za pomocą specjalnych obejm. Składały się one z dwóch blach przyspawanych wcześniej do ramion kątownika wzmacniającego oraz ukształtowanych kątowo elementów dociskowych, które łączono ze sobą 4 śrubami M12 kl. 8.8. Nie stosowano sprężenia tych śrub, jedynie dokręcano je do wartości momentu dokręcenia zbliżonej jak przy zakręcaniu śrub w połączeniach kategorii A, którą oszacowano na poziomie M = 60 Nm (siła wywierana przez ramię pracownika na poziomie 300 N, działająca na ramieniu 200 mm). Stosowano cztery lub sześć obejm (przewiązek) na długości elementu wzmocnionego, co dawało trzy lub odpowiednio pięć przedziałów pomiędzy przewiązkami. Wzmocnienie pręta w pierwszej grupie badanych elementów realizowano przed badaniem, czyli przy zerowym poziomie obciążenia w pręcie wzmacnianym. W przypadku drugiej grupy wzmocnienia dokonywano po wstępnym obciążeniu pręta wzmacnianego na poziomie 50% siły granicznej jak dla pojedynczego kątownika poddanego ściskaniu. Natomiast w przypadku trzeciej grupy elementów badawczych wzmocnienie również realizowano przed badaniem, czyli przy zerowym poziomie obciążenia w pręcie wzmacnianym, jednakże próbka została poddana obciążeniu zmiennemu (przyjęto 20 cykli) oraz minimalną siłę przyjęto na poziomie 0,3% siły granicznej dla elementów pierwszej grupy badawczej oraz maksymalną siłę w cyklu na poziomie 0,7% siły granicznej dla elementów pierwszej grupy badawczej.
Na tej podstawie w Wydziałowym Laboratorium Badań Konstrukcji przeprowadzono badania prototypowe do których wykorzystano nowoczesną aparaturę pomiarową jak: indukcyjne czujniki przemieszczeń czy system optycznej korelacji obrazu ARAMIS oraz maszynę wytrzymałościową INSTROM.
